Over de Casinovergunning Curacao bestaan nogal wat misverstanden. De meest voorkomende misverstanden bespreken we in dit artikel. Deze informatie is belangrijk voor een ieder die weleens ’n gokje waagt in een online casino met een vergunning op Curacao. Of van plan is om dat te gaan doen.
Misverstand 1: er is maar één Curacaose vergunning
Een van de meest voorkomende misverstanden over de Casinovergunning Curacao is dat er sprake is van maar één vergunning. Dat is niet waar. Er zijn er meerdere. Minimaal vier zelfs:
- 365/JAZ van Gaming Curacao: onder andere Casino Superlines en Madame Chance draaien op deze vergunning.
- 1668/JAZ van Curacao eGaming: Casino Ventura is een van de casino’s op deze vergunning.
- 5536/JAZ van Curacao Interactive Licensing N.V.: onder andere 1xBet draait op deze vergunning.
- 8048/JAZ van Antillephone: onder andere Big Bang Casino draait op deze vergunning.
De Curacaose online kansspelvergunning bestaat dus niet. In werkelijkheid zijn het meerdere vergunningen
Misverstand 2: vergunningen verstrekt door Curacaose overheid
De overheid op Curacao verstrekt licenties aan bedrijven om te opereren vanuit zogeheten e-zones. Een e-zone is ’n zone op Curacao waar een speciaal belastingtarief van 2 procent geldt. Er gelden wel enkele voorwaarden. Zo moet er sprake zijn van de export van diensten. Daarmee is de e-zone vooral interessant voor webshops, marketingbedrijven en goksites.
Er zijn ’n aantal van dit soort E-zones op Curacao. De bekendste zijn de E-Zone van Engelen (adres: van Engelenweg 21A) en E-Commerce Park Vredenberg (adres: Vredenberg, hoek Hugenholtzweg en Heelsumstraat.
Bedrijven die vanuit een e-zone willen opereren hebben een vergunning nodig, de zogeheten e-zone vergunning. Deze vergunning kan aangevraagd worden via de exploitant van de e-zone en dus niet via de overheid op Curacao. De exploitanten zijn de zogeheten master licentiehouders. Dit zijn commerciële bedrijven en geen toezichthouders.
Misverstand 3: het is ’n kansspelvergunning
Fout. Casino’s proberen je nog weleens om de tuin te leiden met termen als “Gaming license”. De vergunningen op Curacao zijn echter geen kansspelvergunningen. Het zijn e-zone vergunningen, waarmee je binnen de e-zone mag opereren. De master licentiehouders zijn Internet Service Providers en verlenen zogenaamde IP vergunningen.
De vraag is of dit in lijn is met de wet. Die wet is in dit geval de Landsverordening van de 8ste juni 1993 houdende bepalingen betreffende het exploiteren van harzardspelen op de internationale markt middels servicelijndiensten en tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht van de Nederlandse Antillen.
In deze verordening lezen we in artikel 1 dat de Gouverneur vergunningen mag verlenen voor het aanbieden van hazardspelen (kansspelen ) op de internationale markt. Met servicelijndiensten wordt bedoeld ‘online’. We lezen in artikel 3 dat deze vergunning niet overdraagbaar is.
Enerzijds hebben we dus de mogelijkheid voor master-licentiehouders om sub-vergunningen te verstrekken aan bedrijven om vanuit de e-zone te kunnen opereren. Anderzijds is er de bepaling in de landsverordening die de overdracht van vergunningen voor het aanbieden van online kansspelen verbiedt. Wat weegt zwaarder? Daarover verschillen de meningen.
Misverstand 4: officiële toezichthouder
Een ander vaak voorkomend misverstand is dat ’n officiële toezichthouder toezicht houdt op casino’s met ’n vergunning op Curacao. Dat is niet het geval. Er iis wel een toezichthouder: de Curacao Gaming Control Board. Curacao Gaming Control Board houdt echter enkel toezicht op landbased casino’s. Deze toezichthouder houdt geen toezicht op online casino’s en online bookmakers. Dit bleek onder meer tijdens kamervragen van Ronald van Raak van de SP.
Opvallend genoeg haalde deze constatering niet het officiële antwoord op de vragen van Ronald van Raak. Bovenstaand e-mailbericht is afkomstig uit documenten die openbaar zijn gemaakt in het kader van de Wet Openbaarheid Bestuur.
